روزنامه سانفرانسیسکو خطاب به خوانندگان داستانهای موراکامی مینویسد: «هشدار! شما به نوشتههای او معتاد خواهید شد!...مجموعه داستانهای جدید او مثل همیشه پر از معما و بسیار عالی هستند.» هنگامی که کتاب تازهای را برای خواندن انتخاب میکنیم، گاهی اوقات حتی اگر داستان جذاب هم باشد، شاید چند صفحهای طول بکشد تا جذب داستان شویم. اما این امر در مورد موراکامی صدق نمیکند! او با قلم سحرانگیز خود و توصیفات خیال انگیزش از مناظری هر چند عادی که شاید هر روز از کنار آنها گذر میکنیم ولی توجهی به آنها نداریم، آنچنان خواننده را غرق در داستانش میکند که گذر زمان بیمعنا میشود؟