مرگ پوتیا (داستان‌هایی از ادبیات آلمان)

ادبیات، یا هر آن هنری که ابزار بیان‌اش زبان است، پیوسته و به میزانی رفیع آفرینش‌گری نقادانه به بار می‌نشاند؛ زیرا زبان خود نقد زندگی است. زبان نام می‌برد، مصداق می یابد، معلوم می‌کند و داوری هم. و به این ترتیب جان می‌بخشد. یگانگی هر آنچه انسانی است، آری، یکپارچگی پرسمان بشری در زبان است که تجلی می‌یابد... داستان‌هایی که در این مجموعه کنار هم نشسته‌اند، خواسته‌اند هر یک نمونه‌ای مشخص از تعریفی باشند که توماس مان در بالا از ادبیات ارائه داده است.