تولستوی، این بزرگمرد پهنه انسانیت ، سخنی دارد با این مضمون: باید از گفتنیهایی گفت که احتمالا بسیاری آن را میدانند ولی جرئت ابراز آن را حتی برای خودشان ندارند. بنابراین اگر ابراز شرمساری و بینظریام را درباره کلمه ‹‹جرئت›› بپذیرید باقی خواهد ماند حرفهایی که هم من میدانم و هم به احتمال خیلی زیاد شما، و قصد نهایی این کتاب نیز تنها مروری است بر همین حرفها، حرفهایی درباره خودمان، درباره جامه ایرانی و یا به عبارتی درد دلی است خودمانی.