فلسفه

من آنچه شرط بلاغ است (ضمیمه‌ای بر جامعه‌شناسی خودمانی)

به هر رو، بینش شخصی و تجربیات گذشته‌ام به من این جسارت را داد تا به کمک خوانندگانم به سرفصل‌هایی از نوع «چه باید کرد» ی برسم که اینک تقدیم تان می‌کنم. این سرفصل‌ها را می‌توان به دو گروه متمایز به اصطلاح نرم‌افزاری و سخت‌افزاری تقسیم کرد که سخت‌افزارهایش را در قالب اقداماتی می‌دانم که قطعا دست دولت‌ها برای اجرای آن باید در کار باشد؛ یعنی کار جنبه‌ی فیزیکی و اجرایی دارد. متحول کردن اساسی بعضی از ساختارهای دولتی دیگر دست من و شما نیست. ولی اجرای بیشتر پیشنهادهایم دست خود من و شماست مثل برخورد با فرزندان‌مان، خودداری از دروغ گفتن‌های سریالی هر روزه یا کم کردن این ‌همه تعارفات بی‌پایه و به ‌معنی واقعی کلمه بیهوده. اینها را دیگر نه دولت‌ها گردن‌مان گذاشته‌اند و نه حتی استکبار جهانی! دست خودمان است. باید تک‌تک‌مان باور کنیم که تا این موارد و دیگر موارد ازقلم‌افتاده‌ی از این دست اصلاح نشوند و زیربنای لازم برای اصلاحات عمیق و واقعی تامین نشود، حتی اگر تمامی کشور را هم در پوششی از صداقت و درایت یک مدیریت استثنایی تصور کنیم، هرگز به آنچه مورد نظرمان است نخواهیم رسید؛ همان‌طور که تا به ‌حال نرسیده‌ایم.

اختران
9789642071890
۱۵۲ صفحه
۲۲ مشاهده
۰ نقل قول
دیگر رمان‌های حسن نراقی
جامعه‌شناسی خودمانی
جامعه‌شناسی خودمانی تولستوی، این بزرگ‌مرد پهنه انسانیت ، سخنی دارد با این مضمون: باید از گفتنی‌هایی گفت که احتمالا بسیاری آن را می‌دانند ولی جرئت ابراز آن را حتی برای خودشان ندارند. بنابراین اگر ابراز شرمساری و بی‌نظری‌ام را درباره کلمه ‹‹جرئت›› بپذیرید باقی خواهد ماند حرف‌هایی که هم من می‌دانم و هم به احتمال خیلی زیاد شما، و قصد نهایی این کتاب ...
مشاهده تمام رمان های حسن نراقی
مجموعه‌ها