همه پدرها، مادرها، به فرزندانشان آسیب می‌زنند. این اجتناب ناپذیر است. "جوانی" ، مانند شیشه ای پاک و دست نخورده، نقش دستهایی را که به آن زده می‌شود، جذب می‌کند. بعضی پدر و مادرها آن‌ها را لک و کثیف می‌کنند، بعضیها به آن تَرَک می‌اندازند، عده ای دوران کودکی را خرد و متلاشی و به تکه‌های کوچک، تیز و ناهموار تعمیر ناشدنی، بدل می‌کنند.