رمان خارجی
ماشادو دآسیس راوی این زندگی‌نامه را آزاد می‌گذارد تا فارغ از همه دغدغه‌های آدمی زنده، زندگی خود را روایت کند و روایت این زندگی فرصتی می‌شود تا نویسنده تیزبین و متفکر با زبانی آمیخته به طنزی شکاکانه زیر و بم وجود آدمی، عواطف و هیجانات، بلندپروازی‌ها و شکست‌ها و پیروزی‌های او را از کودکی تا دم مرگ پیش روی ما بگذارد و پرسش‌هایی ناگزیر را در ذهن‌مان بیدار کند.
صفحه نویسنده
ماشادو د آسیس
۶ رمان
"ژواکیم ماریا ماشادو د آسیس" که با نام ماشادو د آسیس شناخته شده‌است، نویسنده، شاعر، نمایشنامه نویس و نویسنده داستان کوتاه بود. او به عنوان بزرگترین نویسنده‌ی ادبیات برزیل شناخته شده‌است، هر چند در زمان حیات به محبوبیت گسترده‌ای خارج از مرزهای برزیل دست نیافت. او به زبانهای فرانسه، انگلیسی و آلمانی تسلط داشت و در اواخر عمر زبان یونانی را نیز آموخت. آثار وی تاثیر بسزایی در ادبیات برزیل در مدارس و دانشگاه‌ها در اواخر قرن نوزدهم و اوایل ...
روانکاو
ژواکیم ماریا ماشادآسیس نویسنده‌ای است برزیلی که برخی از منتقدان و صاحب نظران وی را بزرگترین نویستده قرن نوزدهم در آمریکای لاتین می‌دانند. شهرت وی مدیون تالیف رمان‌هایی نظیر خاطرات پس از مرگ براس کوباس، دون کاسمورو، میراث کینکاس باربا و عیس و یعقوب و نگارش داستان های کوتاه است. ماشادو در اغلب آثارش ابعاد روان‌شناختی انسان‌ها را مورد توجه ...
دن کاسمورو
بنتو سانتیاگو یا، چنان که همسایگان خطابش می‌کنند، دن کاسمورو، سرگذشت خود را با شرح عشق و عاشقی آغاز می‌کند و ما را به همنوایی با خود می‌خواند که: خوش‌تر از ایام عشق ایام نیست. این عشق سرانجام به ازدواج می‌انجامد و آن‌گاه به گونه‌ای نامنتظر همه چیز شتاب می‌‌گیرد تا راه برای فاجعه‌ای ویرانگر هموار شود. اما در این ...
کینکاس بوربا
کینکاس بوربا مجموعه‌ای اجتماعی، سیاسی و فلسفی است. تمثیلی است از مدرنیزاسیون شتابزده و ظاهری برزیل در اواخر قرن نوزدهم. این رمان در ظاهر نمونه‌ای از رمان‌های آن دوران است با مضامینی چون عشق، خانواده، پیمان‌شکنی، روابط اجتماعی و سیاست. اما در پس این سیمای آشنا رمانی است که خود نقد رمان است، نقد ناتورالیسم تقلیدگر و رومانتیسم احساساتی رایج ...
روانکاو و داستان‌های دیگر
معنی انکارش را نفهمیدم. شاید خودش هم نمی‌فهمید. نوک کمربندش را گرفته بود و آن را به زانوهاش می‌زد؛ درست بگویم به زانوی راستش، آخر پاهاش را روی هم انداخته بود. بعد شروع کرد به حرف زدن از رویا.
گفت فقط یک بار کابوس دیده، آن هم در سال‌های کودکی. حرف‌هامان دوباره گل انداخت و من سات را از یاد بردم؛ ...