آنچه در پی گفتنش هستم، نه تغییر واقعیت است و نه حاصل حافظهای نسیانزده. تقریبا مطمئنم پس از دیدن هر عکس، با اشتیاق تمام سراغ عکس بعدی میرفتم و گهگاه این اشتیاق تبدیل به اضطراب میشد. چه چیزی تو را اینطور پریشان کرده است؟ در این عکسها چه چیز وجود دارد که تو چنین تو را مضطرب کرده است؟ از همان ابتدا و با دیدن اولین عکس متوجه شدم دقیقا محلی را که نئبا لوز و نئبا موندو در آن ساختهاند، میشناسم.