در این کتاب با دو تن از تأثیرگذاران بر ادبیات فرانسه آشنا میشویم، یکی شارل بودلر شاعر قرن نوزدهم و دیگری ژان پل سارتر، نویسنده، فیلسوف، نمایشنامهنویس و روشنفکر متعهد قرن بیستم. تجزیه و تحلیلی که در این کتاب صورت گرفته نه روانشناسانه است و نه زیباشناسانه، نگاه سارتر به نامهها، شعرها، شِکوهها و مبالغههای بودلر است. نگاه ژان پل سارتر به شارل بودلر نگاهی است هستیشناسانه. سارتر معتقد است که: کافی بود بودلر را زنده دیده باشیم، حتی یک لحظه، برای اینکه ملاحظات پراکندة ما در شناختی تام سازمان یابد. دریافت بیواسطه در واقع با ادراکی مبهم همراه است و اگر بخواهیم مثل هایدگر سخن گفته باشیم، مقدم بر شناخت است، که اکثراً سالها وقت میخواهد تا روشن شود و حاوی خصوصیات اصلی شیئی است در یک عدم تمایز همزمان.