رمان ایرانی
وقتی آن تناور درخت خانه شکست
صدای فاتحه‌خوانی زن‌ها خفیف بود. ولی می‌شد فهمید چه می‌گویند. اما چیزهایی که فرح می‌گفت، به گوش افراد آن جمع تعلق نداشت و چهره‌اش مثل همه سال‌های عمرش نفوذناپذیر می‌نمود. به خصوص حالا که هیجان‌هایش ناخودآگاه مخفی گشته و پشت سکوتی بی‌هویت گم شده بودند.
چه زود دیر شد جلد1(2جلدی)
بی‌تا بهت‌زده و از رمق رفته گفت:«اگر بزنم تو چه کار می‌کنی؟»
ـ فرار می‌کنم. تو همین را می‌خواهی، نه؟
برق شرربار نگاهش بی‌تا را در جا خشک کرد. با صدایی شکسته گفت:
ـ پس تا فریاد نزده‌ام و آبرویت را نبرده‌ام برو.
ـ من دوستت دارم. با من این جوری رفتار نکن! بد می‌بینی‌ها!
ـ من... من از تو متنفرم. برو گمشو دیوانه احمق!...
