رمان ایرانی
بازی (مهندسی 1 رمان)
نویسنده نگاه تحسین‌آمیزی به هما که با گیلاسش بازی می‌کند، می‌اندازد و می‌گوید: (هوم. که این‌طور! پس شما هم دچار ملال هستید؟) و اضافه می‌کند:(پیشنهاد می‌کنم، البته بهتان بر نخورد، برای این‌که از ملال در بیایید این‌بار سر هما بازی کنید.) (ما مدت‌هاست سر هما بازی می‌کنیم جناب نویسنده! عجیب است که شما این را نمی‌دانید؟) صابری با شیطنت دنباله حرف دوستش را می‌گیرد: (فکر می‌کنم جناب نویسنده ما از هما خوششان آمده است. این‌طور نیست آقای ی ی ی آ...)
این سگ می‌خواهد رکسانا را بخورد
گفتم: آقا مهران! به گمانم رویات یادت رفت.
گفت: بلی از یاد برفت کاوه‌خان. چون ئی قسم رویا در مملکت ما واقعی نی!
گفتم: چی واقعی نیست؟
گفت: رویایم.
گفتم: رویا که نباید واقعی باشد.
گفت: اگر افغان بودی می‌دانستی چی گپ می‌زنم.
گفتم: چی گپ می‌زنی؟
گفت: ملا عمر بهشت دارد.
گفتم: طالبان که دیگر نیست.
گفت: اما بهشت ...
