رمان خارجی
این داستان، که در یکشنبه‌ای از ماه ژولای در شهر لیبسون داغ و خالی از سکنه اتفاق افتاده است. فاتحهنامه، نغمه موزونی است که شخصیت آن، که او را «من» می‌نامم با نوشتن این کتاب به اجرا در آورده است، به او جواب خواهم داد که چنین داستانی فقط به زبان پرتقالی می‌توانست نوسته شود، و بس. اما چیز دیگری را نیز باید روشن کرد. در حقیقت، فاتحهنامه باید به زبان لاتین نوشته شود، بنابر آنچه سنت شرع تجویز می‌کند، ولی بر حسب اتفاق من، متاسفانه، با زبان لاتین آشنایی چندانی ندارم.
صفحه نویسنده
آنتونیو تابوکی
۱۵ رمان
آنتونیو تابوکی از نویسندگان ایتالیایی است. وی استاد زبان و ادبیات پرتغالی در دانشگاه سی ینای شهر فلورانس و مترجم آثار فرناندو پسوآ به ایتالیایی بوده است. آنتونیو تابوکی در ۲۴ سپتامبر ۱۹۴۳ میادی در شهر پیزا در شمال ایتالیا به دنیا آمد . او در پاریس با اشعار فرناندو پسوا، شاعر و نویسنده تاثیرگذار پرتغالی آشنا شد. پس از آن بود که به پرتغال و ادبیات این کشور علاقه‌مند شد و بسیاری از آثار پسوا را به زبان ایتالیایی ...
1 هذیان (واپسین 3 روز فرناندو پسوآ)
آه ای آسمان الهی، بادهای پرشتاب بال‌دار، سرچشمه رودخانه‌ها، لبخندهای بی‌شمار امواج دریا، کره خاکی، مادر گیتی، با شما هستم، با کره خورشید که بر همه چیز ناظر است. بنگرید آخر که چه می‌کشم...
فرناندو پسوآ، شاعر بزرگ پرتغالی، سه روز است با مرگ دست و پنجه نرم می‌کند و در این ...
رویا در رویا
کتاب حاضر «رویاهایی است درباره رویا دیدن» آن هم به پیروی از مثل معروف «به هر کس رویای خودش!» و مجموعه‌ای است از بیست رویای گوناگون با نثری روان و طنزآمیز از بیست دانشور، نویسنده، نگارگر، تاریخ‌دان، شاعر، آواپرداز، روانکاو و... که آنتونی تابوکی به آن ارادت می‌ورزد. همه آن‌ها در تاریخ فرهنگ بشری جایگاه ویژه دارند. بیست قصه شیرین ...
رکوئیم (1 توهم)
امروز برای من روزی استثنایی است. خواب می‌بینم اما فکر می‌کنم که در واقعیت به سر می‌برم و باید اشخاصی را ملاقات کنم که فقط به خاطراتم تعلق دارند.
رمان «رکوئیم» یکی از محبوب‌ترین آثار آنتونیو تابوکی، نویسنده معاصر ایتالیایی است. این «رکوئیم» یا «موسیقی آرامش مردگان» ناگفته‌هایی از زندگی است که میان خواب و بیداری، واقعیت و خیال اتفاق می‌افتد ...
دیالوگ‌های ناتمام (2 نمایش‌نامه کوتاه)
یک اتاق هتل. در تخت خوابی که واژگون شده و مربوط به شکسته بندی است، آدمی دیده می‌شود که سر تا پا باندپیچی شده و گویی، جسد تنهای مومیایی شده است که دهانش باز است. بازوی گچ گرفته او لنگر انداخته است. روی طناب فلزی تکیه داده شده است، جسد مومیایی، روی تخت شکسته‌بندی سنگینی می‌کند. بر بالین ناهموارش، یک ...