رمان خارجی
مخاطب اصلی جورج اورول در مزرعه حیوانات حکومت ـ کمونیستی شوروی سابق و نمودار شخصیت‌های صحنه داستان همان سردمداران حکومت در سال‌های 1930 تا 1950 بودند ولی در واقع نیش تیزقلم او تمامی دیکتاتورهایی را مورد حمله قرار می‌دهد که چه پیش از آن بوده‌اند و چه در حال حاضر وجود دارند و چه در آینده خواهند آمد. دیکتاتورهای مورد حمله ارول جغرافیای خاصی ندارند و آن‌ها را می‌توان در جای‌جای جغرافیای امروز و لا‌به‌لای صفحات تاریخ یافت.
صفحه نویسنده
جورج اورول
۳۰ رمان
اریک آرتور بلر با نام مستعار جورج اورول داستان نویس، روزنامه‌نگار، منتقد ادبی و شاعر انگلیسی بود. او را بیشتر برای دو رمان سرشناش و پرفروشش مزرعه حیوانات و هزار و نهصد و هشتاد و چهار می‌شناسند. این دو کتاب بر روی هم بیشتر از هر دو کتاب دیگری از یک نویسنده قرن بیستمی، فروش داشته‌اند. او همچنین با نقدهای پرشماری که بر کتابها می‌نوشت، بهترین وقایع نگار فرهنگ و ادب انگلیسی قرن شناخته می‌شود.
اریک بلر در ۱۹۰۳ در شهر ...
قلعه حیوانات (وحشت نوع بشر)
در اواخر پاییز اخبار اتفاقاتی که در مزرعه‌ی حیوانات افتاده بود ، در نیمی از کشور پخش شد . هر روز ناپلئون و گلوله برفی کبوتران را به پرواز در می‌آوردند و دستور این بود که به حیوانات مزارع همسایه نزدیک شوند ، داستان شورش را برای آن‌ها بگویند و آهنگ ((حیوانات انگلیس)) را یادشان بدهند .
هوای تازه
جرج اورول خالق آثاری چون آس و پاس‌ها، روزهای برمه، دختر کشیش، راهی به اعماق، درود بر کاتالونیا، هوای تازه، قلعه حیوانات، و بسیاری آثار دیگر، این کتاب را در سال 1939 همزمان با آغاز جنگ جهانی دوم نوشت که حال و هوای این دوران را نشان می‌دهد. لحن انتقادی و مایوسانه او در حقیقت نگاهی به اوضاع انگلستان در ...
در کام نهنگ و چند مقاله دیگر
جورج اورول از منظر مجموعه مقالاتش، تصویری دیگر از خود به نمایش می‌گذارد: تصویر منتقدی منصف، دقیق و ریزبین با جهان‌بینی گسترده و نگرشی فارغ از عصبیت‌های قومی و فرهنگی. به غیر از داستان «شلیک به فیل» که قصه حضور پر اندوهش در تایلند به عنوان پلیس و نماینده دولت استعماری است و کشتن فیل بی‌خطری که زخمه آن شلیک ...
جاده‌ای به اسکله ویگان
جورج اورول همواره معتقد به ساختار سیاسی دموکراتیک و مخالف با هر گونه حکومت استبدادی بود. نوشته‌هایش در نقد مدل حکومت کمونیستی و انقلاب‌های توده‌ای است. اورول در رمان‌هایش واژه‌های بی‌روح سیاسی را که بیشتر خالی از بار عاطفی هستند، از زبان و ادبیات دور نگه می‌داشت و سعی می‌کرد با طنزی ظریف، واژه‌های نارسای سیاسی و تاثیرا آن بر ...