شب مادر

... اما مضمون اصلی شب مادر مساله هویت است. همه آدم‌های رمان دو یا بیش از دو شخصیت دارند: اینان کدام یک از این دو شخصیت‌اند؟ یکی؟ هر دو؟ هیچ کدام؟ و با کدام ترازو؟ که پاسخ بدین پرسش ها باز می‌گردد به متن رمان و مقدمه ونه‌گات. مترجم من داستان زیاد نوشته‌ام؛ اما این داستان یعنی شب مادر تنها داستانی است که نتیجه اخلاقی آن را می‌دانم. البته این نتیجه اخلاقی چیز چندان مهمی هم نیست؛ جریان فهمیدن آن‌هم صرفا اتفاقی است: ما همان چیزی هستیم که بدان تظاهر می‌کنیم، پس همیشه باید مواظب باشیم ببینیم به چه چیزی تظاهر می‌کنیم.