در سال 1966، سیمون دوبووار، پس از دوازده سال، بار دیگر به داستاننویسی روی آورد، حاصل این بازگشت رمان تصاویر زیبا بود. در این اثر شاهد شالودهشکنی غامض زبانی هستیم که بواسطه آن بورژوازی موجودیتش را توجیه میکند. به گفته بارگاس یوسا: " این اثر متنی است عالی که در نهایت ایجاز نگاشته شده… تصاویر زیبا اگر چه از نظر مضمون و محتوا به اصول بنیادین ادبیات متعهد، به تعبیر اگزیستانسیالیستی، مقید و پایبند است.