در تابستان سال 2011 آدولف هیتلر در زمینی خالی در برلین از خواب بیدار شد. بدون جنگ بدون حزب بدون اوا. در صلحی کامل در میان هزاران نفر خارجی و آنجلا مرکل. 66 سال پس از اینکه به اصطلاح حضور پیشوا به نتیجهای نرسیده بود، احتمال پیشرفتی جدید در تلویزیون و برنامههای تلویزیونی برای هیتلر به وجود آمد. این هیتلر یک چهره طنز نیست و به همین دلیل واقعا ترسناک است. در این سرزمین، او با چیزهایی روبه رو میشود: بدبینی، بیبند و باری مهار نشده و با وجود چند دهه دموکراسی، آلمان پر بود از عوامفریبی و تمایل به کلیک کردن و فشردن صفحه کلید کامپیوتر. تقلید طنزآمیز؟ طنز؟ کمدی سیاسی؟ تمام اینها و بیشتر: اولین رمان تیمور ورمس، یک نمونه ممتاز ویژه نمایش اولین نظم ادبی است.