قهوهخانه یکی از آثار انبوه کارلو گولدونی، درامنویس مشهور ایتالیایی، است که همواره با توجه ویژه منتقدان و درامنویسان جهان روبهرو بوده است. تا آنجا که اغلب منتقدان آن را یکی از دو یا سه شاهکار ادبی گولدونی دانستهاند و درامنویس بزرگی چون الکساندر استروفسکی با افتخار به ترجمه آن پرداخته و به تحسین مهارت و استادی همتای ایتالیایی خود نشسته است. در کمدی قهوهخانه دن مارتزیو، اشرافزاده خسیس و فضول، چشمش همیشه دنبال این و آن است و ید طولانی در شایعهپراکنی دارد و اوجنیو، تاجر خوشگذران، به رغم علاقهای که به همسرش دارد، چشمش دنبال دیگران است و روزگارش را در بازیخانه پاندولفو میگذراند و هست و نیستش را از دست میدهد. ریدولفو، قهوهچی درستکار، که ماجراهای نمایش در قهوهخانه او روی میدهد، به خاطر دینی که به پدر اوجنیو دارد، سعی میکند او را به راه راست هدایت کند و مانع فروپاشی خانواده و زندگیاش شود...