نمایش‌نامه
بیوه زیرک از معدود کمدی‌های گولدونی است که در آن حس استقلال‌طلبی و انتخاب‌گر زنانه بر وجه انفعالی شخصیت‌اش در ذائقه کمدی رنسانسی پیشی می‌گیرد. این کمدی بستری برای ارائه تمنیات پنهان گولدونی و مطرح کردن آرزوی دیرین خود یعنی اتحاد ایتالیا و نیز خروج نقش‌های زنانه از دایره کلیشه معشوق‌های منفعل و منتظر است. از دیگر خصوصیات این متن باید به حذف ماسک (که همواره به صورت پیش‌فرض بر صورت بازیگران کمدیا دلارته بوده است) و ارتقا آن به عنوان عنصری پیش‌برنده و در روایت نمایشی اشاره کرد. در اینجا ماسک نه یک صورتک تزئینی و حسب عادت که ابزاری برای انتقال قصه و در واقع یک حربه تکنیکال است.گولدونی این نمایش را نخستین بار در سال 1752 و در جریان کارناوال سالانه شهر ونیز به صحنه می‌برد.
قهوه‌خانه (کمدی در 3 پرده) نمایش‌نامه
قهوه‌خانه یکی از آثار انبوه کارلو گولدونی، درام‌نویس مشهور ایتالیایی، است که همواره با توجه ویژه منتقدان و درام‌نویسان جهان روبه‌رو بوده است. تا آن‌جا که اغلب منتقدان آن را یکی از دو یا سه شاهکار ادبی گولدونی دانسته‌اند و درام‌نویس بزرگی چون الکساندر استروفسکی با افتخار به ترجمه آن پرداخته و به تحسین مهارت و استادی همتای ایتالیایی خود ...
دروغگو
ماجرا در ونیز در شبی مهتابی اتفاق می‌افتد. یک آبراهه فرعی، که از وسط صحنه می‌گذرد، صحنه را دو تکه کرده است. یک سمت کانال، مهمان‌خانه‌ای دو طبقه است که طبقه اولش را تا لبه صحنه از جلو و تا کناره کانال از کنار، میز و صندلی چیده‌اند، و طبقه دومش ایوانی دارد که به قرینه ایوان منزل دکتر بالانزونی ...
