سال 406 پیش از میلاد، جایی فرسنگها دور از آتن، سگهای شکاری تن اورپید را از هم میدرند. و او مرده به مرگی دردناک، در دره ارتوس در مقدونیه به خاک سپرده میشود. ‹‹تو سرنوشت تیره اکنون را دیدهای. سگهای درندهای که پرورده بود، تن او را از هم دریدند. اما تو، تو میتوانی چنین سرنوشتی را از خود دور گردانی! با ما خدا را بزرگ بدار.›› شاید آن یونانیها که بر نیمکتهای سنگی به تماشای نمایشهای او مینشستند و از تردیدهای او نسبت به خدایان به خشم میآمدند، در مرگ او چنین گفتهاند تا آرام گیرند.