نمایش‌نامه
پرگنت نشان می‌دهد که ایبسن ‹‹ضد- قهرمان››های بایرن را خوب می‌شناخته است. اینان یتیمانی بودند که با چشم‌های گشاده بر روی ‹‹پل آه›› رو به دروازه‌های یاس روزگار می‌ایستادند و به تکرار زندگی می‌نگریستند، گاه چون چوب پنبه‌ای بر گرداب آن سرگردان می‌ماندند و گاه نیز از تمامی وجود خویش مایه می‌گذاشتند...
صفحه نویسنده
هنریک ایبسن
۲۶ رمان
Henrik Johan Ibsen was a major Norwegian playwright largely responsible for the rise of modern realistic drama. He is often referred to as the "father of modern drama." Ibsen is held to be the greatest of Norwegian authors and one of the most important playwrights of all time, celebrated as a national symbol by Norwegians.His plays were considered scandalous to many of his era, when Victorian values of family life and propriety largely held sway in Europe and any challenge ...
استاد سولنس معمار (نمایش‌نامه در 3 پرده)
چنین سبکی به چه درون‌مایه‌هایی می‌پردازد؟ تاکید بر کودکی در این بخش برای ورود به بحث درون‌مایه این اثر نیز هست. جان سخن این نمایش‌نامه بر پاشنه «تقه»ای می‌چرخد که هلیده جوان به در خانه استاد معمار می‌زند. برای دلایل حضور هلیده و این که آیا او واقعا استاد معمار را در لیسانگر در اوج دیده که آواز بخواند یا ...
جان گابریل بورکمان
جان گابریل بورکمان در بافت سه کار پایانی دیگر ایبسن، استاد معمار، آیلف کوچولو (1894)، و وقتی ما مردگان سر برداریم ( که با این اثر یک چهارتایی معنادار می‌سازند) با آثار پیشین ایبسن پیوند نمادین و بن‌مایه‌ای دارند. ایبسن در این چهار اثر با تأکید بر معماری برج (تجلی نور / آئین مهر) در استاد معمار، عالم گیاه و ...
استاد بنا سولنس (نمایش‌نامه‌ای در 3 پرده) نمایش‌نامه
هنریک ایبسن، نمایش‌نامه‌نویس و سراینده نروژی، زاده سال 1828، از بزرگ‌ترین ستاره‌های سپهر هنر و اندیشه همه جهان و همه زمان‌هاست. «استاد بنا سولنس»، نهمین نمایش از نمایش‌نامه‌های مدرن ایبسن، داستان آدم بلندپرواز بختیاری است که می‌سازد، بالا می‌برد، بالا می‌رود، بر بالای ساخته‌های خویش می‌ایستد، باز آرزوی بالاتر رفتن او را به اوج‌های تازه‌ای فرامی‌خواند و او این فراخوان‌ها ...
4 نمایش‌نامه از هنریک ایبسن (ستون‌های جامعه دشمن مردم مرغابی وحشی گابری‌یل بورکمن) نمایش‌نامه
آونه: سلام، قربان.
برنیک: سلام. لابد خودات می‌دانی چیکارات دارم.
آونه: والا، دیروز منشی‌تان یک چیزهایی گفتند...
برنیک: من از این وضع اصلا راضی نیستم، آونه. این چه طرز کار کردن است؟ شما «نخل» را باید خیلی وقت پیش راه می‌انداختید. ویگه لاند امان مرا بریده، پدرام را درآورده بس که هر روز غر زده! من هم باید بتوانم جواب ...