نمایش‌نامه
همه کسانی که از نزدیک با وایلد آشنایی داشتند، او را به عنوان موجودی سراسر تناقض معرفی می‌کنند. مردی که دوست داشت با گفته‌ها و کارهای عجیب و غیر معمول خود، مخاطب خود را تحریک کند و به خشم افکند... خواندن این چهار نمایش‌نامه، به شدت توصیه می‌شود! بویژه برای علاقه‌مندان به ادبیات انگلستان و نویسندگان و نمایش‌نامه‌نویسان اروپایی اوائل قرن بیستم که شاید بتوان اذعان داشت وایلد، به عنوان پرچمدار آنان به شمار می‌رود...
صفحه نویسنده
اسکار وایلد
۱۵ رمان
Oscar Fingal O'Flahertie Wills Wilde was an Irish playwright, poet and author of numerous short stories and one novel. Known for his biting wit, he became one of the most successful playwrights of the late Victorian era in London, and one of the greatest celebrities of his day. Several of his plays continue to be widely performed, especially The Importance of Being Earnest. As the result of a widely covered series of trials, Wilde suffered a dramatic downfall and was ...
بادبزن خانم ویندرمیر در 4 پرده
شما نمی‌دانید سقوط در منجلاب بدنامی یعنی چه، شما معنی تمسخر، تنفر، زخم‌زبان و کلمات نیشدار این و آن را به یک زن رها شده نمی‌توانید حس کنید. روزی می‌رسد که می‌بینید تمام درها به روی شما بسته است و ناچار باید کورانه راه بدنامی را انتخاب کنید و هر لحظه بیم آن را داشته باشید که مردم نقاب چهره ...
شهزاده شاد و افسانه‌های دیگر
«شاد باش، شاد باش! گل سرخت را خواهی داشت! من از نغمه‌ای در مهتاب می‌سازمش، و با خون دل خودم رنگینش می‌کنم. تنها چیزی که به جایش می‌خواهم این است که عشق‌ورزی راستین باشی، چرا که هر چه فلسفه دانا باشد، عشق از او داناتر است، بال‌هایش آتشین رنگ است، و تنش به رنگ آتش. لبانش به شیرینی انگبین است، ...
تصویر دوریان گری
دوریان به اطراف نگاه کرد، شبح بدقواره آدم‌ها که هر یک به وضع ناهنجاری روی زمین دراز کشیده و مشغول کشیدن تریاک بودند نگاه کرد.
پاهای تاشده، دهان‌های باز، چشم‌های از حدقه درآمده و خاموش او را به کلی مدهوش کرد. به کیفیت خلسه کم و بیش آشنا بود. می‌دانست که باطنا چه شور و حسرتی آن‌ها را عذاب می‌دهد و ...
بلبل و گل سرخ
اما قصه‌هایی که در این مجموعه می‌خوانید تنها یک بعد از ابعاد ادبی اسکاروایلد است. آندره ژید که از دوستان اسکار وایلد بود درباره او می‌نویسد: «غالبا در محفل دوستان و آشنایان به جای آن که حرفی بزند و بحثی بکند قصه می‌گفت. در میان قصه‌ها، بعضی از شاهکار‌های او مانند «شهزاده خوشبخت» ، «شاه جوان» و «ماهیگیر و روحش» ...