نمایشنامه ( سیزوئه بانسی مرده است) از یک زاویه تصویری است هولناک و خشمانگیز و در عین حال طنزآمیز از زندگی انسان سیاهپوست در نظام دردمنشانه (آپارتاید) یا (جدایی نژادی) در آفریقای جنوبی. پرسش از (نلسون ماندلا) و از زاویهای دیگر، تراژدی انسان در میدان ستمگری و ستمکشی است، در موقعیتی که زندگی کردن یا حتی زنده ماندن هم برای بسیاری از مردم محروم از آزادی و حقوق انسانی، تقریبا غیر ممکن میشود. در یکی از این موقعیتها که ( سیزوئه) جواز عبور و کار در شهرهای سفیدپوستان را ندارد، باید هویت خود را به یک (مرده جوازدار) بدهد و خود بمیرد تا بتواند با هویت او کار کند و به زندگی ادامه بدهد؛ تاخت زدن شخصیت و عزت نفس انسانی با لقمه نانی و سرپناهی. و این چیزی است که با رواج استبداد و ستم در هر جا و هر زمانی به صورتهای مختلف اتفاق میافتد.