تسخیرشدگان یکی از چهار یا پنج اثری است که من فراتر از همه آثار قرارشان میدهم. از بسیاری جهات میتوانم ادعا کنم که با آنبار آمدم و از آن تغذیه فکری کردم.
۴۷ رمان
آلبر کامو (به فرانسوی: Albert Camus) (زادهٔ ۷ نوامبر ۱۹۱۳ - درگذشتهٔ ۴ ژانویه ۱۹۶۰). نویسنده، فیلسوف و روزنامهنگار الجزایری-فرانسویتبار بود. او یکی از فلاسفهٔ بزرگ قرن بیستم و از جمله نویسندگان مشهور و خالق کتاب بیگانه است.
کامو در سال ۱۹۵۷ به خاطر «آثار مهم ادبی که به روشنی به مشکلات وجدان بشری در عصر حاضر میپردازد»[۴] برندهٔ جایزهٔ نوبل ادبیات شد. آلبر کامو پس از رودیارد کیپلینگ جوانترین برندهٔ جایزهٔ نوبل و همچنین نخستین نویسندهٔ زادهٔ قارهٔ آفریقا است ...
سوء تفاهم
مهمترین نکتهای که در این اثر کامو به آن اشاره شده است این است که انسان چرا نتواند در هر کاری و در هر مسالهای، و در هر مشکلی، راه مخصوص به خودش را انتخاب کند؟ یا به معنای دیگر «آزادی اختیار» داشته باشد؟ چرا باید حتما برای حل مشکلات و مسائل غامض و حتی ساده حیات خود از راه ...
مرگ شادمانه
فقط شادمان و سرخوش زندگی کردن کافی نیست. مرگ هم که پایان کار است باید شادمانه باشد، چرا که نه؟ مگر پایاندهنده درد و رنجها و ناراحتیها نیست، یا به عبارتی دیگر ادامه همان سرخوشیها و شادکامیهای دوران حیات نیست؟ «مرسو» در زندگی اگر پی به دست آوردن پول است، به این خاطر است که میخواهد خوش و آسوده زندگی ...
رکوییم برای 1 راهبه
ابن نمایشنامه را آلبر کامو، بر اساس رمانی از ویلیام فاکنر نوشته است. این اثر، از کارهای دوره جوانی کامو است و چندان شناخته شده نیست. رنج و رستگاری، درون مایه اصلی این کار است.
بیگانه
این رمان به ظاهر ساده است. و این را کامو به شدت احساس کرده است: یک ((اضطراب)) در تمام طول کتاب وجود دارد، حتی در لحظاتی که احساس میشود همه چیز دارد راحت میگذرد، خواننده کنجکاو میشود و وادار میشود در مورد تردیدهایش از خود سوال کند. انگار نویسنده خواسته است به او یادآوری کند که در اینجا چیزی رازآمیز ...
سقوط
بین خودمان بماند، بنابراین بردگی، آن هم ترجیحا با لبخند، اجتنابناپذیر است. اما نباید به آن اعتراف کنیم. کسی که نمیتواند از داشتن برده خودداری کند، آیا بهتر نیست که آنها را مردان آزاد بنامد؟ اول برای رعایت اصول اخلاقی و سپس برای اینکه بردهها نومید نشوند. واقعا ما این غرامت را به آن ها بدهکاریم، مگر نه؟بدین ترتیب، آنها ...