رمان ایرانی

دست بردن زیر لباس سیب

محبوبم! من مردی دست و پا چلفتی‌ام، آینه‌ای را که به ایوان می‌بردم از دستم افتاد، شکست و هزار تکه شد. به جای آنکه غصه بخورم می‌نشینم و به دقت تکه تکه آینه را کنار هم می‌چینم، وقتی که همه را به هم می‌چسبانم، می‌بینم اشتباه کرده ام و چند تکه را جا‌به‌جا گذاشته‌ام.جوری که گوش‌هایم را جای دهانم و چشم‌هایم تا به تاست، چشم راستم را جای چشم چپم گذاشته‌ام، دوباره می‌نشینم، همه را جابه‌جا می‌کنم. از نو تکه‌های آینه را به هم می‌چسبانم، محبوبم! در این آینه پیر شده‌ام.

پوینده
9789642950416
۱۳۹۳
۱۵۲ صفحه
۳۲۱ مشاهده
۰ نقل قول
دیگر رمان‌های محمد صالح‌علا
خفه‌شو عزیزم
خفه‌شو عزیزم در انتهای صحنه چند قفسه‌ی چوبی پر شده از کتاب‌هایی که به‌عکس چیده شده‌اند، چنانکه عنوان هیچ‌یک از آن‌ها دیده نمی‌شود. در سمت دیگر، کمد چوبی بزرگی است که پشت درهایش آینه‌های قدی است. در یک سمت کمد چتر، روسری‌ها و جوراب‌های رنگی زنانه آویزان است و در سمت دیگر لباس‌های زنانهدر شکل‌ها و رنگ های جورواجور آویزان شده است.
کاپوچینو کیک پنیر
کاپوچینو کیک پنیر او همچنان خواب است. به او نزدیک می‌شوم، با اینکه ظاهرا تا صبح در آغوش هم بوده‌ایم اما هنوز احساس بیگانگی می‌کنم. صدایش می‌زنم. چند بار تکانش می‌دهم، ولی با وحشت احساس می‌کنم آن‌که تماشای نگاهش مرا بی‌قرار می‌کرد، آن‌که بخار دهانش بوی همه مشک‌های ختنی را می‌داد...
پارچه‌فروش عاشق
پارچه‌فروش عاشق او با زبان سعدی زبان دیگری می‌سازد، از تاثیر مجاورت بیت‌ها خبر دارد و با عناصری فرازبانی، به زیبایی‌شناسی نوین می‌رسد، برای من گاهی سعدی کیارستمی خوشایندتر از سعدی سعدی است. فریاد او را که می‌خوانم، لدت تازه‌ای از فهم سعدی می‌برم، برای همین حافظ کیارستمی را نباید با حافظ خانلری یا خرمشاهی مقایسه کرد. حافظ کیارستمی را می‌توان با ...
اجازه می‌فرمایید گاهی خواب شما را ببینم
اجازه می‌فرمایید گاهی خواب شما را ببینم باور نمی‌کنی باز هم عین وحشی‌ها به من حمله کردند. جر و واجرم دادند، آن‌ها با اخلاق میانه‌ای ندارند حتی به ماده خودشان هم چنگ و دندان نشان می‌دهند، تازه ماده‌شان از نرهاشان بی‌رحم‌ترند، گرگ‌ها عاشق نمی‌شوند، بچه‌هاشان را نمی‌بوسند، بوسیدن را بلد نیستند، پوزه‌هاشان برای این کار طراحی نشده، همدیگر را در آغوش نمی‌گیرند، غبطه هم نمی‌خورند...
نامه‌های شفاهی
نامه‌های شفاهی سلام به آن‌ها که دست می‌زنند. سلام به آن‌ها که می‌دانند چرا دست می‌زنند. سلام به خودم که نمی‌دانم چرا دست می‌زنم. که همیشه با شنیدن صدای دست دیگرها من هم دست زده‌ام بی‌آنکه بدانم برای کی و چرا دست می‌زنم و یا چقدر باید دست بزنم. گاهی به خودم می‌گویم ما که ماهی نیستیم از دریا آمده باشیم. ما ...
مشاهده تمام رمان های محمد صالح‌علا
مجموعه‌ها