رمان خارجی
نخست، همه‌چیز زنده بود. کوچک‌ترین اشیا قلب تپنده و حتی ابرها نام داشتند. قیچی‌ها راه می‌رفتند، تلفن‌ها و کتری‌ها پسرعمو بودند و چشم‌ها و عینک‌ها برادر. سطح گرد ساعت دیواری شکل صورت انسان بود، هر دانه نخودفرنگی در کاسه‌ات شخصیتی متفاوت داشت و نرده‌های جلوی ماشین والدینت دهانی خندان بودند. کپسول زمان چهارمین زندگی‌نامه پل‌استر است که در 3 بخش به بازنمایی ذهن کودکی او و وارسی جغرافیای درونش در انزوا می‌پردازد. کمتر نویسنده‌ای حاضر است احساسات شخصی‌اش را این‌گونه با جزئیات بیان کند. استر گفته دیگر نمی‌خواهد رمان بنویسد، اما با به‌کارگیری روایت دوم‌شخص به این زندگی‌نامه‌اش هم مهر داستان زده است، انگار گزیری از قصه‌گویی ندارد.
صفحه نویسنده
پل استر
۳۳ رمان
پل بنجامین اُوستر نویسنده، فیلمنامه‌نویس، شاعر و مترجم آمریکایی است. او متولد نیوآرک نیوجرزی است. شهرت او بیشتر به خاطر مجموعهٔ سه‌گانه نیویورک است. همچنین از فیلم‌نامه‌های او می‌توان به لولو روی پل اشاره کرد.
دیوانگی در بروکلین
ناتان مردی شصت ساله، بعد از طلاق، بازنشستگی، پیروزی بر سرطان و دل باختن به پیش‌خدمتی در یک رستوران، خاطرات زندگی‌اش را می‌نویسد.
کتاب او در صبح یک روز بهاری ابعاد تازه‌ای می‌یابد:
او تام خواهرزاده گمشده‌اش را می‌یابد و هر دو با احساسات، ضعف‌ها و خیال‌بافی‌هایشان در هتل اگزیستانس، هستی خویش را می‌کاوند.
ارواح
سیستمی مخوف و مقتدر، مردی را به جاسوسی و مراقبت از همسایه‌اش که مردی نویسنده و روشنفکر است می‌گمارد. مرد جاسوس به مقتضای شرایط جدیدش، رفته رفته تنها و خلوت‌گزین می‌شود. روزی در می‌یابد که مرد همسایه نیز مامور مراقبت از اوست. سپس دچار این وهم می‌شود که مرد همسایه کسی نیست جز خود او. گویی انسان تنهایی است که ...
داستان‌های واقعی از زندگی آمریکایی
داستان‌های واقعی از زندگی آمریکایی مجموعه‌ای از 180 داستان کوتاه واقعی است که در اغلب آن‌ها ماجرایی ماورایی، نامنتظره و معجزه‌آسا دست‌مایه خلق داستان‌هایی تفکر برانگیز شده است.
پل استر نویسنده صاحب سبک آمریکایی در اکتبر 1999 از شنوندگان برنامه‌ای رادیویی می‌خواهد که یکی از داستان‌های واقعی زندگی خود را بنویسند تا در برنامه خوانده شود. واکنش مردم اعجاب‌انگیز است. استر ...
سکوت
دفتر کاری متروک، انباشته از کاغذ، کلاسور و غیره. عمق صحنه، سمت راست، دری با صفحه‌ی شیشه‌ای کدر که رویش کلمه‌ی ورود وارونه به چشم می‌خورد. عمق صحنه، وسط: یک پنجره. عمق صحنه، طرف چپ: یک پنجره. طرف راست صحنه، در زاویه‌ی چهل و پنج درجه، رو به تماشاگر: میز کار و صندلی سبز. طرف چپ صحنه، کمی مایل، میز ...