«رک و راست بگم» شکل تکامل یافته کتاب پیشین خانم ناستین یعنی «رک و پوست کنده» است. یادداشتهای این کتاب که بین گزارش و داستان در نوسانند، نمایانگر نوع تازهای از ادبیات معاصر است که تاملات روزانه نویسنده را با واقعههای زندگی افراد و واقعیات اجتماعی گره زده است. زنان بیش از مردان در این «داستان ـ گزاره»ها تصویر شدهاند و این نه به معنای نقش مهمترشان بلکه به قصد پیشبرد جامعه و مدنیت معاصر نقش پررنگتری به عهده گرفتهاند. جامعه با پیشرفت مداوم خود به دریافت سنجیدهتری از زنان نیاز دارند و چه بهتر که چهرههای گوناگون زنان ایران توسط ایشان، هم از درون فضای آنان ترسیم شود. در این کتاب صراحت گزارشگرانه و دقائق جامعهشناختی همراه شده است با خیالپردازیهای شوخ چشمانهای که کتاب را برای شهروند بی اعتنای امروزی، جذاب و خواندنی میکند.