از وقتی شروع به نوشتن این صفحات کردهام به خود میگویم بی تردید راهی برای مبارزه با فراموشی وجود دارد. و آن این است که به مناطقی از پاریس بروید که سی، چهل سال است به آنجا بازنگشتهاید و بعدازظهری را آنجا سپری کنید مثل اینکه در حال دیدبانی و مراقبت هستید. شاید زنان و مردانی که از خودتان میپرسید چه بلایی سرشان آمده است، گوشه کوچهای، یا در گذر پارکی پدیدار شوند. یا از یکی از ساختمانهای مجاور خارج شوند. 20 سال پیش 1 روز زمستانی به دادگاه محلی منطقه 13 پاریس فراخوانده شده بودم. حدود ساعت 11 از دادگاه بیرون آمدم، در پیاده رو میدان ایتالیا ایستاده بودم. از بهار سال 1964، دوره ای که زیاد در این محل رفت و آمد میکردم دیگر گذرم به این میدان نیافتاده بود. ناگهان متوجه شدم برای گرفتن تاکسی یا مترو و رفتن به خانه هیچ پولی در جیبم نیست. در کوچه پشت شهرداری، عابر بانکی پیدا کردم، ولی بعد از دادن رمز به جای اسکناس فیشی بیرون آمد که روی آن نوشته بود: «متاسفانه اعتبار لازم برای برداشت ندارید.»