مجتبی هوشیار محبوب نویسنده جوان تجربهگرای روزگار ماست. رمان قبلیاش با نام آقای مازنی و دلتنگیهای پدرش در سال 1391 جایزه رمان متفاوت سال، «واو»، را از آن خود کرد. کتاب تازه این نویسنده یعنی آنها با شاعری که خیلی دوستش داشتند بد تا کردند ادامهای است بر روند فکری و روایی این داستاننویس متفاوت. رمان متشکل از فصلها و «تکه»های بسیار کوتاه است از روزگار و ماجراهای چند پسر جوان که یکیشان محور روایت است. او که با زمانه خود دچار ناهماهنگی و اصطکاک است درگیر اتفاقهایی میشود که در ارتباط با دیگران برایش رقم میخورد. تلخی زیستن و اشباح کلانشهر تهران به شکلهای گوناگون در این ماجراها دخیل هستند و اجازه نمیدهند روایت خطی و پیوسته شود. برای همین ما در رمان با خردهروایتها، خردهشخصیتها، و حتا آدمهای خردهپایی مواجه میشویم که تاثیرهای کوچک اما مهمی در متن میگذارند.