رمان ایرانی
گناهکار 1 (2 جلدی)
بر بستره غلیظ گناهان خود دست می‌کشم و بر روی آن چنین می‌نویسم: گناهکار، گناهکار، گناهکارم من! در این دنیای بزرگ، بین آدم‌هایی هستم که کم و بیش خود به آغوش گناهان من روی آوردند. من همانم که روزگاری با ریا خوی گرفته بود، با دروغ برادری می‌کرد، با نیرنگ این و آن را فریب می‌داد. کسی که معنای اسمش به قدرت وجودی‌اش بهایی پرداخته است. من گناهکارم، از خلاف و گناه ابایی ندارم چون این راه را خود انتخاب کردم. تهی خواهم ماند از همه چیز...
مه‌جبین
مه‌جبین سرش را بالا گرفت و از آن فاصله کم به صورت شاهپور نگاه کرد.
از کجا فهمیدی منم مثل تو بهارنارنج دوست دارم؟
شاهپور صورتش را با لبخند پایین آورد. لب‌هایش را کمی بالاتر از پیشلنی او و روی ریشه موهای مه‌جبین گذاشت. او پلک زد. و شاهپور با حالتی خوش از یادآوری خاطرات دور، زمزمه کرد: وقتی جلوی ...
حاکم (کتاب اول)
هر کسی لایق نیست بر دل، «حاکم» شود. سیاهی و یک‌رنگی را به دنیایی هزار رنگ و وارونه آنان ترجیح می‌دهد. طرد می‌شود. بد می‌شود. تلخ می‌شود.
دل روی دل می‌افتد اما... او درد و تلخی این دلدادگی را میان جان حبس می‌کند. دردها کهنه می‌شوند. ماندگار می‌شوند. زهر می‌شوند.
محکوم است هر روز و هر لحظه تلخی کشنده زهر ...