نمایش‌نامه و فیلم‌نامه
چند خواب از زندگی بارانی
[وانت داتسون قراضه‌ای گوشه‌ای افتاده و راننده سعی می‌کند راهش بیندازد. مسافران روی تپه‌ای نشسته‌اند تا ماشین درست شود. پشت وانت، گاوی بسته‌اند که ماغ می‌کشد. صدای درا و زنگوله از دوردست به گوش می‌خورد. مسافران روی تپه، یکی دو زن و بیشتر مرد هستند که دور آتشی نشسته‌اند تا گرمشان شود. کاهی پچ‌پچه‌ای، صدای استارت ناامیدکننده ماشین، پارس سگ‌توره‌ای...] الیاس: بنده خدا بخور. بلوطه. ندیدی تا الان؟ بارانی: نه... الیاس: ببین، این‌که می‌پزنش می‌شه بلی‌پولو. این بغلشو تیغ می‌زنن که تو آتیش نترکه، عین فشنگه... تو کدوم جبهه‌ای؟
نمایش‌نامه ماموریت جدی آقای چرچیل
[آقای چرچیل در رختخواب خود دراز کشیده است.]
همسر چرچیل: چرچیل... چرچیل... بیدار شو چرچیل... اولا که امروز یکشنبه‌س و باید می‌رفتی کلیسا... نه این‌که خدا منتظرت باشه، نه... پدر منتظرته و می‌دونی که قایمکی حضور غیاب می‌کنه و تو هم هیچ حالیت نیست. بعدم خوب می‌دونی که لیست حضور و غیاب صاف می‌ره دست مسئولین و قطعا برات دردسر ...
پاییز نگفته بود
[ناصر روی زمین نشسته. زمین ویلی که مثلا تکه‌ای از خط مقدم باشد. بی‌نشانه‌ای از جنگ، جز فرنج و تفنگش. آن‌سوترش از تاریکی، مینا می‌آید با قابلمه‌ای روی سر. می‌نشیند بی‌گفتگویی در میان. قابلمه را می‌گذارد و می‌رود. ناصر در قابلمه را برمی‌دارد. خنده‌اش می‌گیرد. مینا برمی‌گردد با سفره‌ای. می‌نشیند که بچیند.]
ناصر: حالا چرا این همه عصبانی؟
مینا: هیچی. ...