رمان ایرانی
شورآب
بارها گفته بود خوش به حال هنرپیشه‌های تئاتر و سینما که وقت و بی‌وقت مردن را تمرین می‌کنند و هر بار با تشویق تماشاچیان می‌فهمند در کدام نقش بهتر مرده‌اند. مرگ در اردیبهشت با بوی بهارنارنج بهتر و تاثیرگذارتر بوده یا مردن در فصل خزان برگ‌ها در ساحل دریای شمال!
زندگی منفی 1
می‌نشیند روی صندلی چوبی آشپزخانه. لرز دارد. سردش است. تکیه می‌دهد به صندلی و به کابوسی که دیده فکر می‌کند. کابوس‌ها دست از سرش برنمی‌دارند. اوایل کم‌تر بود و حالا بال و پر گرفته شبی نیست که بخوابد و مردان اسلحه به دستی که صورتشان را پوشانده‌اند بعد از طی چند قاره و هزاران کیلومتر سراغش نیایند.
سرزمین نوچ
هنوز عماد روی صندلی ننشسته که صنم می‌گوید: عماد، تو هنوز از کارم چیزی نگفتی.
Oh..Sorry یادم رفته بود. چند وقتی بود که آلکس دنبال کارمند می‌گشت. چون خیلی از مشتری‌هایش ایرانی‌اند، می‌خواد یه کارمند ایرانی بگیره. تو هم که انگلیسی‌ات خیلی خوبه. بهش گفته بودم داری می‌آی.
صنم با موهاش بازی می‌کند. زل زده است به اتوبان.
وقتی آرش و صنم ایران ...