رمان خارجی - شرق دور
پس لرزه
کتاب «پس لرزه» شامل 4 داستان کوتاه با نام‌های؛ «یوفو در کوشیرو»، «چشم‌اندازی با اتوی ذغالی»، «ابر قورباغه توکیو را نجات می‌دهد» و «شیرینی عسل» است. این مجموعه داستان اثر هاروکی موراکامی نویسنده محبوب و مشهور ژاپنی است که به لطف ترجمه این محبوبیت و شهرت به کشور ما نیز رسیده است. داستان‌های او شرحی ساده است از زندگی واقعی آدم‌ها با در نظر گرفتن همه پیچیدگی‌های درونی آن‌ها. موراکامی که در خارج از ژاپن ساکن بود، پس از زمین‌لرزه کوبه به ژاپن باز می‌گردد و بازتاب اتفاقات و فجایع بعد از این زمین‌لرزه را در زندگی افراد مختلف جامعه با نگارش این مجموعه داستان به تصویر می‌کشد.
صفحه نویسنده
هاروکی موراکامی
۷۶ رمان
موراکامی در ۱۲ ژانویه ۱۹۴۹ در کیوتو ژاپن به دنیا آمد. در سال ۱۹۶۸ به دانشگاه هنرهای نمایشی واسدا رفت. در سال ۱۹۷۱ با همسرش یوکو ازدواج کرد و به گفته خودش در آوریل سال ۱۹۷۴ در هنگام تماشای یک مسابقه بیسبال، ایده اولین کتاب‌اش به آواز باد گوش بسپار به ذهنش رسید. در همان سال یک بار جاز در کوکوبونجی توکیو گشود. در سال ۱۹۷۹ اولین رمانش به آواز باد گوش بسپار منتشر شد و در همان سال جایزه ...
شکار گوسفند وحشی
ساختمان هتل پنج طبقه بود اما می‌شد یک قوطی کبریت غول‌پیکر هم باشد که روی یک طرف ایستاده است. خیلی قدیمی نبود. اما تا حد زیادی مستعمل بود. به احتمال زیاد از همان موقع که ساخته شده بود مستعمل بود. هتل دلفین ما چنین جایی بود. اما از قرار معلوم نامزدم به محض این‌که چشمش به آن افتاد عاشق آن‌جا ...
مردان بدون زنان
موراکامی در جایی نقل می‌کند: «برای من نوشتن رمان یک چالش و نوشتن داستان کوتاه یک لذت است. اگر نوشتن رمان را به ساختن جنگل تشبیه کنیم، نوشتن داستان کوتاه به مثابه ساختن یک باغ است.» او در این کتاب که موضوع محوری‌اش«تنهایی»ست، از قدرتش برای مشاهده و به تصویر کشیدن زندگی مردانی بهره می‌برد که هر یک به نحوی ...
دیدن دختر صددرصد دلخواه در صبح زیبای ماه آوریل
مرد جوان در حالی که راه خود را از میان بیدهای نابینای تنومند باز می‌کرد، به تپه رسید. از زمانی که بیدها تپه را اشغال کرده بودند، او اولین کسی بود که توانسته بود از تپه بالا برود. کلاهش را تا روی چشم‌ها پایین کشید. با یک دست انبوه مگس‌هایی را که در اطرافش وزوز می‌کردند، کنار می‌زد و بالا ...
وقتی از دویدن صحبت می‌کنم در چه موردی صحبت می‌کنم
خوشحالم که طی این همه سال، تحت هر شرایطی، از دویدن دست بر نداشته‌ام. دلیل خوشحالی‌ام آن است که رمان‌هایم را دوست دارم. حالا هم سخت مشتاقم که ببینم رمان بعدی چه از کار در خواهد آمد. من نویسنده‌ای هستم با محدودیت‌های خاص خود ـ آدمی ناکامل با یک زندگی ناکامل و محدود ـ و اگر هنوز هم چنین حسی ...