نمایش‌نامه و فیلم‌نامه
امیدهای عاشقانه
[کابوس] [اتاق نیمه تاریک است و باد پرده را تکان می‌دهد. در گوشه اتاق یک میز بزرگ پر از کاغذ دیده می‌شود و در میان آن روی یک کاناپه قدیمی، کسی به خواب رفته است. صدایی از دور شنیده می‌شود، در باز می‌شود و سایه‌ای روی زمین می‌افتد.] امید: دوست جونم!... دوست جونم، شیرین بنویس آبنباتی. [چند بار] [امید با ویلچرش از کنار کاناپه رد می‌شود و می‌رود. عسل از در وارد می‌شود و کنار کسی که روی کاناپه خوابیده، می‌نشیند.] عسل: اگه یه نقش خوب بهم ندن بدبخت می‌شم. دیدی چطوری جوون ناکام شدم؟! [عسل چرخی در اتاق می‌زند و بیرون می‌رود. مردی از میان پرده‌های در حال حرکت ظاهر می‌شود و آرام به سمت مونا می‌آید.] ...
شمع‌های تولد
[اتاق‌نشیمن در سکوت فرو رفته است. کریم در حالی که اطرافش را نگاه می‌کند وارد شده و صندوقچه کوچکی را روی میز می‌گذارد.]
کریم: [به صندوقچه] آ آق بابا، خخدا بیامورزدت،... نونور به قبرت بباره.
[کریم کلیدی را که با نخ دور گردنش انداخته، داخل قفل صندوقچه می‌اندازد، اما هنوز کلید را نچرخانده که صدای نزدیک شدن سارا و فرزانه را می‌شنود ...
بگو سیب
[نزدیک غروب است، در گوشه‌ای از اتاق‌نشیمن کسی زیر پتو به خواب رفته است. مهتاب در حالی که سعی می‌کند موبایلش را کنار گوشش نگه دارد، با دستانی پر از کیسه وارد می‌شود.]
مهتاب: آره عزیزم، آره، اصلا سخت نیست. نه، استرس چی عزیزم؟... فقط کافیه که پا پیش بذاری، بقیه‌اش با من. عمه به قربونت بره، آره خیلی هم ...