نمایش‌نامه و فیلم‌نامه
هدا گابلر
هدا گابلر اثری است که در آن تاریخ یاد می‌گیرد به منتقدانش و نیز به خود بیندیشد، از نظر درونمایه، می‌توان این اثر را چکیده همه آثار رئالیستی پیشین ایبسن، از حیث جایگاه آثار رئالیستی او، ختم کلام و اتمام حجت با مخاطب و خودش، و از نظر سبک، اعلام کوچ به پیشگاه خورشید، «فرم/صورت»، نامید؛ قلمرویی که هیلده، سروش فرم/صورت‌آگاه در اثر بعدی، استاد سولنس معمار، از سولنس طلب می‌کند. درست؛ اما همه این نکات در بافت ”آشوب“ی مطرح می‌شود که ایبسن در اندیشه‌های فلسفی و اجتماعی متفکران معاصرش، آرنولد، کارلایل، نیچه، راسکین درباره تاریخ و فرهنگ به پا می‌کند.
صفحه نویسنده
هنریک ایبسن
۲۶ رمان
Henrik Johan Ibsen was a major Norwegian playwright largely responsible for the rise of modern realistic drama. He is often referred to as the "father of modern drama." Ibsen is held to be the greatest of Norwegian authors and one of the most important playwrights of all time, celebrated as a national symbol by Norwegians.His plays were considered scandalous to many of his era, when Victorian values of family life and propriety largely held sway in Europe and any challenge ...
دشمن مردم (نمایش‌نامه‌ای در 5 پرده) نمایش‌نامه
هنریک ایبسن، نمایش‌نامه‌نویس و سراینده نروژی، زاده سال 1828، از بزرگ‌ترین ستاره‌های سپهر هنر و اندیشه همه جهان و همه زمان‌هاست. «دشمن مردم»، چهارمین نمایش از نمایش‌نامه‌های مدرن ایبسن، داستان آب آلوده یک شهر است، آبی که هر چند هم نوشیدنش بیماری‌زاست و هم شست و شو با آن، به بهای گران به خودی و بیگانه، به بیمار و نابیمار، ...
پرگنت
پرگنت نشان می‌دهد که ایبسن ‹‹ضد- قهرمان››های بایرن را خوب می‌شناخته است. اینان یتیمانی بودند که با چشم‌های گشاده بر روی ‹‹پل آه›› رو به دروازه‌های یاس روزگار می‌ایستادند و به تکرار زندگی می‌نگریستند، گاه چون چوب پنبه‌ای بر گرداب آن سرگردان می‌ماندند و گاه نیز از تمامی وجود خویش مایه می‌گذاشتند...
4 نمایش‌نامه از هنریک ایبسن (ستون‌های جامعه دشمن مردم مرغابی وحشی گابری‌یل بورکمن) نمایش‌نامه
آونه: سلام، قربان.
برنیک: سلام. لابد خودات می‌دانی چیکارات دارم.
آونه: والا، دیروز منشی‌تان یک چیزهایی گفتند...
برنیک: من از این وضع اصلا راضی نیستم، آونه. این چه طرز کار کردن است؟ شما «نخل» را باید خیلی وقت پیش راه می‌انداختید. ویگه لاند امان مرا بریده، پدرام را درآورده بس که هر روز غر زده! من هم باید بتوانم جواب ...
