نمایش‌نامه و فیلم‌نامه
مادربزرگ: جمع کردن ظرف‌ها با من! مرد: اصلا شما عوضی‌ها کی هستین؟ پسر کوچک: (با لحنی گستاخانه) یه بار واسه همیشه می‌گم و تمام... مهم‌ترین درس زندگی واسه آدم، کنار اومدم با دیگرونه. آدمی که با بقیه کنار بیاد، از پس هر چیر دیگه‌ای هم برمی‌آد. پسر بزرگ: تحقیقات ثابت کرده که طبق آمار اکثر جنایت‌کارها خوی ضد اجتماعی دارن. پدر: با همه این تفاسیر، لطفا به ما اعتماد کن و مثل مسافر یه کشتی اقیانوس‌پیما، با این اعتماد به امنیت برس. اطمینان دارم که روزی به وجودمون نیاز پیدا خواهی کرد و قدرمون رو خواهی فهمید. مرد: من دیگه نمی‌تونم این مزخرفات خوش‌رنگ و لعاب رو تحمل کنم. مغزم کشش نداره!
صفحه نویسنده
کوبه آبه
۷ رمان
کوبهآبه در 1924 در توکیو به دنیا آمد، اما در موکون منچوری بزرگ شد. پدرش در آنجا پزشک بود و عضو دانشکدهپزشکی. کوبه آبه در جوانی به ریاضیات و گردآوری حشرات، و همچنین به آثار پو، داستایوفسکی، نیچه، هایدگر،یاسپرس و کافکا علاقهمند شد. در 1948 از دانشگاه توکیو در رشته پزشکی فارغ التحصیل شد، اما هرگز طبابت نکرد.
در همان سال (1948) نخستین کتابش، علامت جاده در انتهای خیابان، را منتشر کرد. در 1951 مهم‌ترین جایزه ادبیژاپن، جایزه آکُتاگاوا را ...
دفتر یادداشت کانگورو
صفیر سوت قطار. ترمز گوشخراش چرخ‌ها و توقف کامل تخت. تا پتو رو زدم کنار، زوزه باد خفه شد، انگار تو گوشم پنبه کرده بودن. ولی راحت می‌شنیدم و مشکلی نداشتم. تختم رسیده بود به سکوی ایستگاه. اون‌جا یه نور خفیف هم دیده می‌شد. این راه آهن گمونم از خیلی وقت پیش تعطیل شده بود. با این که انواع و ...
قتل غیرعمد
صدای اگوچی: (نالان و نفس‌نفس‌زنان) بذارین برم... آخ... درد داره... بذارین برم.
رئیس آتش‌نشانی: همه زدنش؟ فقط یه ضربه کافیه‌ها، اما همه باید شریک باشن.
صدای اگوچی: (ضعیف و نالان) بذارین برم، ممکنه؟ معذرت می خوام. بذارین برم... خیلی درد داره.
رئیس آتش‌نشانی؛ همه ما توی این ماجرا با هم هستیم. هیچ‌کس حق نداره شونه خالی کنه. و...
