رمان خارجی - فرانسه
آلبر کامو از سال 1935 تا هنگام مرگ مطالبی را یادداشت کرده که نام‌شان را گذاشته «دفترهایش». برای اشتباه نشدن با اثر دیگری به نام «دفترهای آلبر کامو»، عنوان «دفترچهها» را ناشر فرانسوی برای اثر حاضر برگزیده است. اثر حاضر شامل شش بخش از سال 1935 تا سال 1951 می‌شود. این یادداشت‌ها که طی شانزده سال به طور پراکنده و درباره اندیشه‌ها، خوانده‌ها، شنیده‌ها و رویدادهای گوناگون این سال‌ها نوشته شده‌اند، همان‌طور که مشاهده می‌شود، هیچ رشته و خط مشی خاصی ندارند که آن‌ها را با یکدیگر پیوند بدهند. کامو در نظر نداشته کتاب یا جستاری منسجم و یکدست بنویسد. به احتمال هر وقت و در هر موقعیتی فرصت پیدا می‌کرده، آن‌چه را به ذهنش راه می‌یافته یادداشت می‌کرده است.
صفحه نویسنده
آلبر کامو
۴۷ رمان
آلبر کامو (به فرانسوی: Albert Camus) (زادهٔ ۷ نوامبر ۱۹۱۳ - درگذشتهٔ ۴ ژانویه ۱۹۶۰). نویسنده، فیلسوف و روزنامه‌نگار الجزایری-فرانسوی‌تبار بود. او یکی از فلاسفهٔ بزرگ قرن بیستم و از جمله نویسندگان مشهور و خالق کتاب بیگانه است.
کامو در سال ۱۹۵۷ به خاطر «آثار مهم ادبی که به روشنی به مشکلات وجدان بشری در عصر حاضر می‌پردازد»[۴] برندهٔ جایزهٔ نوبل ادبیات شد. آلبر کامو پس از رودیارد کیپلینگ جوان‌ترین برندهٔ جایزهٔ نوبل و همچنین نخستین نویسندهٔ زادهٔ قارهٔ آفریقا است ...
دادگسترها
گریه نکنید. نه، نه، گریه نکنید. خوب می‌‌دانید که امروز، روز تزکیه نفس و اثبات آن چه در راهش مبارزه می‌کنیم، فرا رسیده. در این ساعت چیزی ظهور می‌کند که شهادتی است از سوی ما برای بقیه سر به طغیان‌ها برداشته‌ها. «یانگ» دیگر یک جنایتکار نیست. صدایی وحشتناک. صدایی وحشتناک لازم بود تا او را به شادی دوران کودکی‌اش بازگرداند ...
مرد اول
آلبر کامو نویسنده بزرگ فرانسوی در سال 1913 دیده به جهان گشود و توانست در دوران نویسندگی‌اش به خاطر خلق آثاری که مشکلات و مسائل اساسی بشری را در قالبی نو به تصویر می‌کشید، در سال 1957 جایزه نویل ادبیات جهان را از آن خویش کند. وی در کتاب مرد اول که در مدت سه سال پایانی زندگی‌اش مشغول آفرینش ...
بیگانه
این رمان به ظاهر ساده است. و این را کامو به شدت احساس کرده است: یک ((اضطراب)) در تمام طول کتاب وجود دارد، حتی در لحظاتی که احساس می‌شود همه چیز دارد راحت می‌گذرد، خواننده کنجکاو می‌شود و وادار می‌شود در مورد تردیدهایش از خود سوال کند. انگار نویسنده خواسته است به او یادآوری کند که در این‌جا چیزی رازآمیز ...
تبعید و سلطنت
مرد خندید نمتو گفت : آها 000 فهمیدم پس اونجا همه اربابند.
نه این جور که نه اون جا نه کسی اربابه نه رعیت.
مرد لحظه‌ای اندیشید و این گونه نتیجه گیری کرد: یعنی نه کسی کار میکنه و نه کس رنج می‌کشه. درسته؟
نه میلیون‌ها نفر کار می‌کنند و رنج می‌کشند.
خوب 000 این‌ها رعیتند دیگه.
از این لحاظ درسته یک عده رعیت ...
