اغلب بهترین قسمتهای زندگی اوقاتی بوده اند که هیچکار نکرده ای و نشسته ای و درباره ی زندگی فکر کرده ای.
منظورم این است که مثلا میفهمی که همه چیز بی معناست ،بعد به این نتیجه میرسی که خیلی هم نمیتواند بی معنا باشد ،چون تو میدانی که بی معناست و همین آگاهی تو از بی معنا بودن تقریبا به آن معنا میدهد. میدانی منظورم چیست؟بدبینی خوش بینانه.