مجموعه داستان خارجی
می‌توان دن کیشوت سادگی‌ها بود و با آسیاهای بادی مبالغه، طمطراق، هیجان ساختگی، ریاکاری، عشق تصنعی و درخشش دروغین راه و رسمی پر مدعا جنگید. تورگنیف در تمام عمر هم‌چون شوالیه با همه این‌ها جنگید، به نام بانویی که برای خود برگزیده بود و قهرمانی‌هایش را به او تقدیم می‌کرد: ‹‹بانوی دقت››. با وجود بدبینی شوپنهاوری که در بعضی اشعار تورگنیف ملاحظه می‌شود، آثار او نه درس نومیدی، که بیشتر درس فروتنی می‌دهد.
صفحه نویسنده
ایوان تورگنیف
۱۳ رمان
ایوان سرگئی‌یویچ تورگنیف رماننویس، شاعر و نمایش‌نامهنویس روس بود که نخستین بار توسط او کشورهای غربی با ادبیات روسی، آشنا شدند. آثار او تصویری واقع‌گرایانه و پرعطوفت از دهقانان روس و بررسی تیزبینانه‌ای از طبقه روشنفکر جامعه روسیه که در تقلای سوق دادن کشور به عصری نوین بودند، ارائه می‌دهد.
ایوان تورگنیف» Ivan Turgenev رمان نویس مشهور روسی در نهم نوامبر ۱۸۱۸ در «اورال» به دنیا آمد و در سوم سپتامبر ۱۸۸۳ در سن شصت و پنج سالگی درفرانسه درگذشت.او به ...
پدران و پسران
آرکادی جوان بعد از فارغ‌التحصیل شدن از دانشگاه به همراه دوست پوچ‌گرایش «بازاروف» به منزل پدری‌اش باز می‌گردد. بازاروف پزشک جوانی است که مانند نسل اطلاح‌طلبش با همه سنت‌ها مخالف است و در تقاطع سنت و مدرنیته دست و پا می‌زند و شخصیت تاثیرگذاری دارد. در این داستان پدران نماد نسلی محافظه‌کار و سنت‌گرا بوده که اصلاحات در آن‌ها به ...
نخستین عشق
امروز که این سرها را می‌نویسم نمی‌دانم او زنده است یا نه؟ چند سال بعد که در کشوری دیگر بودم در کوپه قطاری به زنی برخوردم که حالت چشم‌ها و چهره‌اش، نگاه فراموش ناشدنی آسیا را به یادم آورد. آسیایی که در بهترین روزهای زندگی‌ام شناختم اما عشق و شیدایی او را قدر ندانستم. هنوز او را همان گونه که ...
یادداشت‌های 1 مرد زیادی
واژه فوق‌العاده‌ای کشف کردم... دقیقا زیادی، فکر نمی‌کنم دیگران از این واژه برای توصیف خودشان استفاده کنند، مردم خشمگین، مهربان، عاقل، احمق، آرام و یا ناآرام‌‌اند اما زیادی... نه. قطعا بدون همه این مردم نیز، دنیا شادمانه به گردش‌اش ادامه می‌دهد... اما بدون شک زیادی بودن نقطه برجسته شخصیت و وجه تمایزشان نیست و زمانی که درباره آن‌ها صحبت می‌کنی، ...
آشیانه اشراف
تصمیم را گرفته‌ام. همه‌چیز تمام شده، زندگی مشترک من با شما تمام شده. از همه چیز خبر دارم، از گناهان خودم، از گناهان دیگران، از این که پدرجان چطور ما را ثروتمند کرد، کفاره‌ی همه‌ی این‌ها را باید با دعا داد. درمانده‌ام، دلم می‌خواهد خود را تا ابد جایی محبوس کنم، سد راهم نشوید وگرنه تنها خواهم رفت...
آب‌های بهاری
سانین مدتی در اتاق را رفت، بعد پشت میز نشست، ورق کاغذی برداشت، چند سطری نوشت و فوری روی نوشته خط کشید و آن را سیاه کرد... به یاد قامت زیبای جما در چارچوب پنجره‌ای تاریک افتاد که چگونه در روشنایی ستارگان نمایان و برجسته بود، ذولفش که از وزش باد افشان و آشفته بود، دست مرمری‌اش که به دست ...