قصر در فریدلند، راه‌های بسیار برای دیدن آن: از دشت، از روی یک پل، از داخل پارک، از میان درخت‌های بی‌برگ و بار، از درون جنگل و از لابه‌لای صنوبرهای بلند. قصر به گونه‌ای نامنتظر روی هم بنا شده، طوری که وقتی وارد محوطه حیاط می‌شوی، تا مدتی تصویر یک‌دست پدید نمی‌آورد. زیرا پیچک‌های تیره، دیوار خاکستری ـ سیاه، برق سپید، یخی به رنگ سنگ که سراشیبی‌ها را پوشانده، به گونه‌گونگی دامن می‌زند. قصر را به گرد قله نسبتا نوک‌تیز ساخته‌اند و نه بر سطح هموار روی آن. من در حالی که مرتب سر می‌خوردم از راه سواره‌رو بالا رفتم. ولی سرایدار قصر که در بلندی به او پیوستم، با استفاده از دو پلکان به آسانی بالا آمد... یک پلکان در کنار دیوار در نیمه راه بیهوده به پایان می‌رسد. زنجیره‌های پل متحرک به خود رها شده، از قلاب به زیر آویخته‌اند.
