مجموعه داستان خارجی
رویای ارواح
روزگاری دو نفر کارمند دولت بودند، هر دو کلهپوک. یک روز ناگهان خود را در جزیرهای متروک دیدند گویی با قالیچه پرنده به آن جزیره فرستاده شده بودند. تمام سالهای عمرشان را در یک اداره دولتی و در بایگانی گذرانده بودند؛ آنجا به دنیا آمدند، بزرگ شده و پیر شدند و در نتیجه کوچکترین تصوری از فضای خارج از اداره نداشتند؛ تنها کلماتی که میدانستند این بود:«به حکم مقامات بالا من ارادتمند شما هستم.»
صفحه نویسنده
جمعی از نویسندگان
۲۸۸ رمان
...
آهای بیرونیها (مجموعه آثار نویسندگان دنیا) نمایشنامه
کتاب حاضر مجموعهای است از هشت نمایشنامه که تصویری کلی از قالب هنری نمایش مدرن به دست میدهد.
نویسندگان این نمایشها نهایت دقت، توان و جدیت خود را در خلق این آثار به کار بستهاند. نمایشنامههایی که خواننده را به مسیری تاریخی در عرصه تئاتر مدرن میبرند: از طبیعتگرایی استریندبرگ تا مکتب روشنفکری پیراندللو؛ از سبک احساسی سارویان تا نمایش ...
طنزآوران جهان نمایش (دفتر 6) نمایشنامه
مجموعه طنزآوران جهان نمایش، حاصل کوششها و پژوهش های علمی و عملی - پنج دهه اخیر - یکی از پژوهندگان و دستاندرکاران راستین هنر نمایش در عرصه کمدی در این مرز و بوم است.
سعی بر این است که بعضی از دفترها به یک یا دو تن از طنزآوران صحنه نمایش اختصاص یابند که نامآورترند و برخی از دفترها از ...
1 چهارشنبه بیتفاوت (17 داستان کوتاه) مجموعه داستان
این مجموعه شامل 17 داستان کوتاه از نویسندگانی چون وولفگانگ بورشرت، ایلزه ایشینگر، زیگفرید لنتس، هاینریش بل و برتولت برشت است که گردآورنده آنها را به پنج دسته تقسیم کرده. همچنین مقالاتی هم درباره تئوری داستان کوتاه آمده است. در پایان هم منابع داستانها و مقالات ذکر شده است. این کتاب از مجموعه کتابهایی است که در کارگاههای داستاننویسی آلمان ...
بعضی زنها
آرچي مكلاورتي صدايي براي آواز داشت كه هركس يكبار ميشنيد هرگز فراموش نميكرد. صدايي صاف و محكم. كلمهها را نيمي فرياد و نيمي آواز ادا ميكرد. آواز محزون و يكنواخت و بيپيرايهاش، چيزهايي را بيان ميكرد نگفتني، واضح و شمرده. از رز هم با آواز خواستگاري كرد، برايش خواند: «هرگز زن يك جوان بي خاصيت نشو.»...
100 (100 داستان کوتاه از آثار منتخب بزرگترین نویسندگان جهان به همراه جملاتی از مشاهیر)
روزی روزگاری، مردی در باغش چندین درخت انار داشت و سالها به هنگام پاییز انارهایش را در سینیهای نقرهای، بیرون باغش میگذاشت و بر سینیها علامتهایی گذاشته بود که رویشان نوشته بود: یکی بردارید، نوش جانتان. اما مردم میگذشتند و هیچکس از میوهها بر نمیداشت!
مرد فکری کرد و سال بعد هنگام پاییز دیگر انارها را بر سینیهای نقره نگذاشت، اما ...