روزگاری دو نفر کارمند دولت بودند، هر دو کلهپوک. یک روز ناگهان خود را در جزیرهای متروک دیدند گویی با قالیچه پرنده به آن جزیره فرستاده شده بودند. تمام سالهای عمرشان را در یک اداره دولتی و در بایگانی گذرانده بودند؛ آنجا به دنیا آمدند، بزرگ شده و پیر شدند و در نتیجه کوچکترین تصوری از فضای خارج از اداره نداشتند؛ تنها کلماتی که میدانستند این بود:«به حکم مقامات بالا من ارادتمند شما هستم.»