آه اسفندیار (گزیده داستان‌ها)
سه‌تار که ساز نبود در دستش، ساخته و پرداخته از چوب و سیم و نخ‌های ابریشمین موم کشیده. موجودی زنده بود، معشوقه‌ای از او، که هرگاه به آغوشش می‌کشید گویی عشق بازی می‌کرد با ساز، و با ساز حرف‌های پنهانی می‌زد، وقتی که کوک می‌کرد ساز را و تمام وجودش دو گوش می‌شد برای شنیدن نغمه سه تار.
2 فصل تلخ (گزیده داستان 1365 تا 1386)
پای پنجره ایستاد و هرچه به پنجره کوچک در فشار آورد، پایینش نکشید. با دستگیره آن‌قدر کلنجار رفت و تکانش داد تا پنجره بالاخره پایین آمد. دشت وسیع پر باد بود، آسمان سرمه‌ای رنگ پرستاره، و کوهستان در دوردست با خطوطی شکسته و ناصاف آسمان را از دشت جدا می‌کرد. صدای بم صوت قطار در دشت پیچید.
