رمان ایرانی

شش سال بود که داشت زجر می‌کشید، خودش را شکنجه می‌کرد. هر شب مشت محکمی به روی خواسته‌های دلش که فریاد زنان خورشید را از او طلب می‌کرد می‌کوفت و صدایش در نمی‌آمد. برای اینکه نمی‌خواست شاهد بر هم شکستن باورها و غروب خورشیدش باشد و اکنون با ناباوری داور را می‌دید که از گرد راه نرسیده می‌خواهد رازی را آشکار نماید که او آنطور با مهارت سعی در نهان کردنش نموده است. اما طرلان مصمم بود که نگذارد داور به هدفش برسد.

درسا
9789646104204
۱۳۸۸
۳۳۶ صفحه
۲۸۴۱ مشاهده
۰ نقل قول
دیگر رمان‌های فریده رهنما
رودخانه بی‌بازگشت
رودخانه بی‌بازگشت
مرا دوباره بخوان
مرا دوباره بخوان احساس بی حسی و بی وزنی وجودم را فراگرفت. نه قلبم با تپش‌های تند صدایش می‌زد و نه شور و شوقی از خود نشان می‌داد . درخت نیمه عریان آرزوهایم آخرین تکان را به خود داد تا چند برگ زرد و خشک باقی مانده بر روی شاخه‌هایش نیز فرو ریزند و در بیداد زمان لگدمال شوند.
برنج تلخ
برنج تلخ
با ثریا تا ثریا
با ثریا تا ثریا
افسانه دل
افسانه دل
مشاهده تمام رمان های فریده رهنما
مجموعه‌ها