رمان خارجی
اگه یه مرد پایین یه تپه با گلوی بریده که آروم و آهسته خون می‌ریزه و جونش رو قطره قطره در‌می‌آره، دراز به دراز افتاده باشه و یه دختر زیبا یا یه زن پیر مجبور باشه با یه کوزه قشنگ درست روی سرش از کنارش رد بشه، مرد باید بتونه روی یه دستش بلند شه و ببینه کوزه صحیح و سالم بالای تپه می‌رسه یا نه.
صفحه نویسنده
جروم دیوید سالینجر
۲۱ رمان
جروم دیوید سالینجر نویسنده معاصر آمریکایی بود. رمان های پرطرفدار وی مانند ناتور دشت در نقد جامعهٔ مدرن غرب و خصوصاً آمریکا نوشته شده‌اند. اطلاعات اندکی دربارهٔ زندگی سالینجر منتشر شده است و او با توجه به شخصیت گوشه‌گیر خود همواره تلاش می‌کند دیگران را به حریم زندگی‌اش راه ندهد.
او در سال ۱۹۱۹ در منهتن نیویورک از پدری یهودی و مادری مسیحی به دنیا آمده است. در هجده، نوزده‌سالگی چند ماهی را در اروپا گذرانده و در سال ۱۹۳۸ هم‌زمان ...
فرانی و زویی
کتاب‌شناسی آثار جی دی سالینجر بسیار کوتاه است اما او با همین مجموعه کم‌حجم آثار، یکی از پرتاثیرترین و پرخواننده‌ترین نویسندگان معاصر آمریکا بوده است. نخستین اثر مشهور او ناطور دشت، که روایت رنج‌ها و دغدغه‌های نسلی از دانشجویان و نوجوانان آمریکای پس از جنگ دوم است با ستایش بسیار روبرو شد و آن نسل را به طرفداران و خوانندگان ...
داستان‌های پس از مرگ (اقیانوس پر از گوی‌های بولینگ پسری که روز تولدش بود پائولا) مجموعه داستان
3 داستان اقیانوس پر از گوی‌های بولینگ، پسری که روز تولدش بود و پائولا ابتدا قرار بود در دهه 1940 در نشریات مختلف آمریکایی منتشر شوند، اما سلینجر در آخرین لحظات اجازه انتشار آن‌ها را نداد. گمانه‌زنی‌ها در مورد زمان انتشار این داستان‌ها تا پس از مرگ سلینجر در سال 2010 نیز ادامه یافت، و آن‌طور که از قرائن برمی‌آمد، ...
این ساندویچ مایونز ندارد
جی دی سلینجر در زندگی‌اش فقط یک رمان و بیست و دو داستان کوتاه نوشته است. با این همه، جایگاه او در تاریخ ادبیات داستانی جهان، مهم است. او پس از موفقیت باور نکردنی رمان ناطور دشت کنج عزلت گزید و به نویسنده‌ای اسرارآمیز بدل شد.
این ساندویچ مایونز ندارد گزیده‌ی ده داستان کوتاه از سلینجر است.
مفقودالاثر، مفقودالاثر، مفقودالاثر. همه‌ش دروغه!... ...
یادداشت‌های شخصی 1 سرباز
اگر ما به گذشته برگردیم، اگر مردای آلمانی به گذشته برگردن، اگر مردای بریتانیایی برگردن و اگر ژاپنی‌ها و فرانسوی‌ها و تمام مردای دیگه برگردن، نسل‌های بعدی همیشه محکومند که گرفتار هیتلرهای بعدی بشن. این جوری هیچ وقت پسرا از جنگ متنفر نمی‌شن و عکسای سربازا رو توی کتابای تاریخ نشون نمی‌دن و به اونا نمی‌خندن. اگر پسرای آلمانی یاد ...