رمان خارجی
«آب خوردن مورچه» دومین کتاب از سه‌گانه جدیدی یاشار کمال با عنوان «قصه جزیره» است. این رمان روایت‌گر فاجعه‌ای است که میلیون‌ها انسان را از ماوای خود می‌راند. و اکنون انسان‌های رانده شده در تلاشند تا خود را بازیابند و سرزمینی بیگانه را به جبر زمانه وطن سازند. «جای بسی خوشحالی است که سنگ گمشده روایت‌گری را یاشار کمال یافته است. هومر، شاعر یونانی، پس از سه هزار سال زیر و رو کردن تاریخ و سیاست اکنون سکوت کرده و نوبت سخن‌وری به یاشار کمال، شاعر تروا، رسیده است.» رابرت کانترس
صفحه نویسنده
یاشار کمال
۷ رمان
Yaşar Kemal was born as Kemal Sadık Gökçeli in 1926 in the Hemite village of Kadirli, Osmaniye, where his family, originally from the village of Ernis (present-day Ünseli) near Lake Van, had settled after a long period of immigration caused by the Russian occupation during World War I. The year of his birth is recognized as 1923 in some biographies. After having left secondary school in his final year, he worked as a farmhand scribe, chief farmhand, substitute ...
یاغی
آرامگاه چاکر جالی سر راه نازیللی است. از آن به بعد دهاتی‌ها قبر او را همچون آرامگاه اولیاء زیارت می‌کنند. به تصور آن‌ها خاک مزار چاکر جالی دوا و داروی خیلی از دردها است. آن‌ها می‌گویند خاک مزار او بیشتر دردهای‌شان را تسکین می‌بخشد از جمله: تب نوبه، سوزش و التهاب و ... خاک شفابخش.
حال، سال‌های سال بعد از مرگ ...
خروس‌خوان
خروس‌خوان، رمان جدید یاشار کمال، سومین کتاب از سه‌گانه قصه‌های جزیره به شمار می‌رود. این رمان حماسی روایت زندگی انسان‌های پریشان و آواره از جنگی است که می‌کوشند جزیره‌ای را به موطن دوم خود بدل کنند.
یاشار کمال در خروس‌خوان با زبانی بس زیبا کوشش‌های مردمانی را به تصویر می‌کشد که پس از فراز و نشیب‌های بسیار گذارشان به جزیره‌ای می‌افتد ...
پرنده‌ای با 1 بال
اتفاقی بسیار عجیب و گنگ و مبهم، فقر و غنای افراد وگزارشی از احساسات لحظه به لحظه‌شان و این سبک که فقط مخصوص یاشار کمال است، این‌که افراد چرا روستایشان را ترک کردند و سرگذشت مرموز روستای تاریکی که مدیر اعزام شده به آن هم، نمی‌توانست رازش را کشف کند، آن هم در رمانی به نام (پرنده‌ای با یک بال) ...
سربازان خدا
عجیبه نه؟ ما همدیگه رو می‌شناسیم. همه بچه‌های دربه‌در همیدگه رو می‌شناسن. از برق تو چشمامون، از رنگ و روی چهره‌هامون، از صدامون، از بوهامون... چه می‌دونم. ما با همه فرق داریم. ماها یه جور دیگه‌ایم. ما... ما سربازان خداییم. سربازای خدا یه جور دیگه‌ن، یه جور دیگه.
از این اصطلاح سربازان خدا خوشش اومده بود و مدام تکرارش می‌کرد. معلوم ...