((تسلی ناپذیر)) یک شاهکار است... کتابی است که بیش از همه به قلب و احساس بشر اختصاص یافته و بهترین اثر ایشیگوروست.
ایشیگورو نابغهای اصیل و تمام عیار است... ((تسلی ناپذیر)) اصیلترین و عالیترین کاری است که تاکنون خلق کرده است.
۱۵ رمان
نویسندهٔ انگلیسی ژاپنیتبار است. او در سال ۱۹۸۶ برای کتاب هنرمندی در دنیای شناور برندهٔ جایزهٔ وایتبرِد و در سال ۱۹۸۹ به خاطر کتاب بازماندهٔ روز برندهٔ جایزهٔ بوکر شد. کتابهای وقتی یتیم بودیم و هرگز رهایم مکن از او نیز به فهرست نهایی جایزهٔ بوکر راه یافتند.
هرگز ترکم مکن
کازوئو ایشیگورو، نامزد جایزه بوکر، در آخرین اثر خود داستان عشق، از دسترفتگی و حقایق نهانی را روایت میکند. از همین روست که هرگز ترکم مکن خیلی زود جایش را میان بهترین آثار او باز میکند. رمان تکاندهندهای است آکنده از احساس شکنندگی انسان معاصر، خاطرات بهیاد ماندنی شخصیتهایی که رفتهرفته به حقیقت دوران کودکی به ظاهر شاد و نیز ...
ترانههای شبانه
زمان میگذرد و وصال طعم اندوه دارد زمان میگذرد و فراق رد اندوه به جا میگذارد زمان میگذرد و شکست و موفقیت در عیار آنچه گذشته و دیگر نیست با تراز اندوه سنجیده میشود.تنها چیزی که به جا میماند موسیقی و ترانهای است که فقط به قدر چند دقیقه سیلابهای زمان و جوانی حرامشده را مهار میکند.
هنرمندی از جهان شناور
... در طول این سالها نکات زیادی آموختهام. از تفکر درباره جهان عیش، و تشخیص زیبایی شکننده آن، بسیار آموختهام. اما حالا احساس میکنم وقتش رسیده که به مسائل دیگر بپردازم. سنسه، عقیده من این است که در زمانه دشواری مثل این، هنرمندان باید بیاموزند برای چیزهای ملموستری ارزش قائل شوند، نه آن چیزهای لذتبخشی که با نور صبحگاهی ناپدید ...
منظر پریدهرنگ تپهها
تعریف کردن رویایم برای نیکی، آن هم همان اولین باری که به خوابم آمد، گمانم نشانه این بود که حتی آن موقع هم به عادی بودنش شک داشتم. بایست از همان اولش مشکوک شده باشم، بیآنکه بدانم چرا، که این خواب خیلی هم به بچهای که روز قبل دیده بودیم مربوط نمیشود، بیشتر برمیگردد به یاد کردن دو روز پیشم ...