زمانی که هم سبیل دالی بودم (بچه محل نقاش‌ها 6)
چه حالی پیدا می‌کنی اگر دایی‌ات یک فلش مموری به تو بدهد و بعد از باز کردن آن او را در فیلمی قدیمی کنار سالوادور دالی ببینی که در حال بازی با سبیل‌های درازش رو به دوربین می‌گوید: «تنها تفاوت من با یک دیوانه این است که من دیوانه نیستم!»
دایی سامان که تازه از سفر اسپانیا برگشته برای بچه‌ها ...
دلهره‌های خیابان وحید
عجب فکر بکری دارد این ننه. با خوشحالی چرتی را می‌گیرم و کهنه چرک را به پایش گره می‌زنم. آن‌قدر محکم که صدای جیکش در می‌آید. ننه می‌گوید: «ئی جوری که پاش ورم می‌کنه.» و خودش بند را شل‌تر به پای چرتی می‌بندد و توی حیاط ولش می‌کند. تریشه باریکی از پارچه را هم می‌دهد به خودم: «اینه نگه‌اش دار ...
باید حرفای دیشبمو جدی می‌گرفتی
«باید حرفای دیشبمو جدی می‌گرفتی» بهار هشتاد و سه نوشته شد. نوشته سالها در محاق غیر مجاز بودن ماند و ماند تا با تمهیداتی، کمی از آن سمت و کمی از این سمت، توانستیم امسال مجوزش را بگیریم. برای این کتاب به چند جلسه در وزارت ارشاد، در دوره‌های مختلف چند وزیری که در طی این سالها آمدند و رفتند ...