میگویند فرشته کاتبی هست که روی شانه راست مینشیند و اعمال خیر و ثواب شخص را کتابت می کند. درست نمیدانم این فرشته بر این شانه که نام بردم مینشیند، تکیه میزند، بر فراز آن میپرد یا جور دیگری خودش را منتصب به این شانه میکند. نیز میگویند شانهای که این فرشته بر آن مینشیند، روشنتر از شانه چپ است. گویی خورشید است که تنها بر این شانه میتابد و بس! شاید هم فریبی است که من به آن متوسل شدم تا که داستانم را روایت کنم. به هر رو، دم دمای غروب که میشود، کافی است رو به تپه ماهوری که خورشید نزدیک به آن ایستاده و در حال فرورفتن است بایستی و زاویه نگاهت را جوری تنظیم کنی تا روشنای کمجان خورشید روی شانه راست مرد یا زن خیالت که حالا در مسیر تپه ماهور گام برمیدارد بیفتد. این هم فریبی دیگر.