گارسیا مارکز با نوشتن «صد سال تنهایی» به اوج خلاقیت خود دست یافت. او در این اثر به واقعیت گزارشی پشت میکند و به واقعیت خلقشده و تحلیل افسار گریخته روی میآورد. این رمان در واقع استعاره واقعیت انسان کنونی است. جبر آهنینی که بر زندگی آدمها حکومت میکند، تنهایی، خشونت و نفرینی که افراد خانواده در زیر آن رنج میبرند، همه نگاه تراژیک گارسیا مارکز را به زندگی تصویر میکنند. رمان «از عشق و دیگر اهریمنان» یکی از آثار زیبای گابریل گارسیا مارکز به شمار میرود.