تنها چیزی که بین آن جمعیت موفق به خوردن آن شدم، دو بستنی خامهای بود که در یک فروشگاه مخصوص کودکان باقی مانده بود. من هم هنگامی که فروشندهها، صندلیهای پراکنده شده در این طرف و آن طرف را جمع میکردند و پشت میزها میگذاشتند، آن دو بستنی را دزدکی بلعیدم و از طرف دیگر، در حالی که در فکر آن خانم زیبا بودم، با خوردن آخرین قاشق بستنی. خود را در آینه نگاه کردم.