حافظه‌ی شکسپیر

هستند آدم‌هایی که سرسپرده گوته، اداها، یا آخرین ترانه نیبلونگن باشند؛ تقدیر من شکسپیر بوده است. هنوز هم هست، ولی به شیوه‌ای که هیچ‌کس نمی‌توانست پیش‌بینی کند ـ هیچ‌کس جز یک مرد، دانیل ثورب، که همین اواخر در پرتوریا درگذشت. مرد دیگری هم هست. که من هرگز چهره‌اش را ندیده‌ام. نام من هرمان سورگل است.