رمان ایرانی
آخرین سفر
با آمدن پرنیا، احساس سرد و خشک شده‌اش مجددا با رنگ زیبای عشق رو به گرما و شکوفایی می‌رفت و این در وجود بی‌روح و قلب یخ‌زده‌اش که دیر زمانی بود واژه عشق جز سرابی از خیالی پوچ و رویایی پوشالی مفهوم دیگری برایش نداشت، نمونه بارز معجزه‌ای بود برای زندگی و شکفتن دوباره‌اش
آشتی در غربت
اومدم! برگشتم خونه! وقتی می‌رفتم ته دلم امید ناچیزی به دیدن و پیدا کردن عشقم کیان داشتم اما حالا با یه دنیا پشیمونی و جسمی علیل و خسته برگشتم؛
با حسی مترادف با مرگ. برگشتم اما چه برگشتنی، انگار جسمم خالی از روح و انگیزه بی‌هدف روی ویلچر جا خوش کرده. از آمدنم به خونه خوشحالم چون برای من آرام‌ترین جای ...